\zaręczyć słowem honoru поручиться честным словом, дать честное слово;
1. poręczyć
zaręczyć słowem honoru — поручи́ться че́стным сло́вом, дать че́стное сло́во
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zaręczyć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zaręczać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zaręczyć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zaręczyćczę, zaręczyćczy, zaręczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} doprowadzić do zaręczyn :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaręczyć — dk VIb, zaręczyćczę, zaręczyćczysz, zaręczyćręcz, zaręczyćczył, zaręczyćczony zaręczać ndk I, zaręczyćam, zaręczyćasz, zaręczyćają, zaręczyćaj, zaręczyćał, zaręczyćany 1. «dać gwarancję na coś, poręczyć za kogoś, za coś; zagwarantować» Zaręczyć… … Słownik języka polskiego
zaręczyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaręczać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaręczać się – zaręczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} składać sobie nawzajem przyrzeczenie małżeństwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaręczyli się po miesiącu znajomości. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odciąć — Dać sobie odciąć rękę, palec, głowę za coś «zaręczyć za coś; być pewnym czegoś»: Dałbyś sobie rękę odciąć, że to, co on mówi jest prawdą? Roz tel 1997. Odcinać kupony (od czegoś) zob. kupon … Słownik frazeologiczny
odcinać — Dać sobie odciąć rękę, palec, głowę za coś «zaręczyć za coś; być pewnym czegoś»: Dałbyś sobie rękę odciąć, że to, co on mówi jest prawdą? Roz tel 1997. Odcinać kupony (od czegoś) zob. kupon … Słownik frazeologiczny
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
cyrograf — m IV, D. u, Ms. cyrograffie; lm M. y przestarz. «własnoręczne pisemne zobowiązanie» Podpisać cyrograf. Zaręczyć cyrografem. Cyrograf na byczej skórze podpisałeś ty, i bisy miały słuchać twego rymu. (Mickiewicz) ‹gr.› … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
odciąć — dk Xc, odetnę, odetniesz, odetnij, odciąćciął, odciąćcięła, odciąćcięli, odciąćcięty odcinać ndk I, odciąćam, odciąćasz, odciąćają, odciąćaj, odciąćał, odciąćany 1. «odłączyć, oddzielić coś od czegoś, od całości cięciem» Odciąć gałąź. Odciąć… … Słownik języka polskiego
pierścionek — m III, D. pierścioneknka, N. pierścioneknkiem; lm M. pierścioneknki 1. «obrączka, zwykle ze szlachetnego metalu, ozdobiona kamieniem szlachetnym lub półszlachetnym, noszona na palcu jako ozdoba» Pierścionek zaręczynowy. Pierścionek z turkusem. ◊… … Słownik języka polskiego
